Kapetan Mišino zdanje, jedna od najreprezentativnijih beogradskih palata devetnaestog veka, sagradjeno je u periodu od 1857. do 1863. godine. Svoje popularno ime palata je dobila po sopstveniku, kapetan Miši Anastasijeviću, čuvenom beogradskom trgovcu solju i brodovlasniku. Palata je sagradjena prema planovima češkog arhitekte Jana Nevole, koji je u trenutku zidanja obavljao dužnost glavnog inženjera Popečiteljstva vnutrenih dela. Radove na izgradnji objekta izvodio je gradjevinar Josif Štajnlehner. Prvobitna namera Kapetan-Miše bila je da zgradu podigne za dvor nesudjenog vladarskog para – svoje kćeri Sare i Djordja Karadjordjevića. Medjutim, kako je Svetoandrejska skupština 1859. godine odlučila da vrati kneza Miloša na vladarski presto u Srbiji, sve nade o dolasku Karadjordjevića na vlast ostale su bez osnova. Tako je još tokom izgradnje, zgrada zaveštana „otečestvu“ za smeštaj više kulutrnih i prosvetnih ustanova tadašnje Kneževine Srbije: u nju se odmah nakon izgradnje uselila Velika škola, zatim Gimnazija, Ministarstvo prosvete, Realka, Narodna biblioteka i Narodni muzej. Osim toga svečana sala ove palate bila je pozornica važnih istorijskih dogadjaja: u njoj je 1864. godine zasedala skupština; 1868. u njoj je održana osnivačka skupština prvog inženjerskog udruženja u Srbiji; u njenoj svečanoj sali je 1875. postavljena i prva izložba arhitektonskih snimaka i kopija fresaka sa srpskih srednjovekovnih manastira koju su priredili Mihailo Valtrović i Dragutin Milutinović.
Prvobitno, osnova zdanja imala je simetričnu pravilnu formu, sa dva posebna dela odvojena vestibilom u prizemlju i svečanom salom na drugom spratu. Poreklo bogatog dekorativnog repertoara na fasadama, može se tražiti u vizantijskim, gotičkim i rano-renesansnim arhitektonskim izvorima. Dekorativni repertoar fasade, pored friza slepih arkada i ukrasne atike u najvišoj zoni, čine dve pune skulpture u nišama i jedan od retko sačuvanih grbova Kneževine Srbije. Konačni kubični volumen u vidu zatvorenog bloka sa unutrašnjim dvorištem zdanje je dobilo najverovatniije 1905. godine, kada je Velika škola prerasla u Univerzitet beogradski. Nakon proširenja u zgradu su, pored već postojećih, smeštena i tri odseka Tehničkog fakulteta. Danas se u njemu nalazi Rektorat Beogradskog univerziteta.
Službeni glasnik SRS br. 14/79
