Manastir Grabovac sa crkvom Sv. Nikole sagradjen je na mestu ranijeg manastira, za koji se veruje da su ga podigli kraljevi Milutin i Dragutin početkom 14. veka. Nalazeći se na raskršću važnih puteva, manastir je u nekoliko navrata rušen i ponovo obnovljen 1859. za vreme vladavine kneza Miloša Obrenovića. Sačuvani natpis ukazuje da je današnju crkvu Sv. Nikole sazidao 1894. godine „majstor iz Makedonije“ na temeljima prethodne gradjevine. Crkva je koncipirana kao jednobrodna gradjevina centralnog tipa sa osnovom u obliku slobodnog krsta. Na istočnom delu hrama nalazi se iznutra polukružna, a spolja trostrana apsida, dok se nad centralnim prostorom naosa uzdiže veliko kube. Obrada fasada sprovedena je naizmeničnim polihromnim redjanjem malterisanih traka oker i crvene boje, po ugledu na primere srpske srednjovekovne arhitekture. Najdekorativnije obradjen je zapadni portal crkve, izdvojen iz mase zapadne fasade u vidu trema oslonjenog na dva kamena stuba, iznad kog se nalazi velika, dekorativno obradjena kamena rozeta. Ikone na eklektički oblikovanom ikonostasu naslikao je 1893. godine Živko Jugović. U crkvi se čuva mermerna ploča posvećena oslobodiocima Beograda 1806, u znak sećanja na njihovo okupljanje kod manastira Grabovca pred polazak na Beograd. Manastir Grabovac predstavlja važno svedočanstvo kulturno-istorijskih prilika u Srbiji krajem 19. veka i kontinuiteta razvoja manastirskog života od početka 14. veka u okolini Beograda.
Službeni glasnik RS br. 115/05
