Zgrada je podignuta 1908. godine po projektu arhitekte Branka Tanazevića kao dvospratna gradjevina. Treći sprat je dozidan 1925. godine po projektu istog arhitekte. Oblikovana je u srpsko-vizantijskom stilu. Specijalno projektovana i gradjena za telefonsku centralu prva je zgrada ove namene u Srbiji. Osim toga, predstavlja posebno stilsko i autorsko ostvarenje u beogradskoj arhitekturi, a arhitektu Branka Tanazevića predstavlja kao jednog od glavnih pobornika i nosioca pokreta za obnovu srpskog stila. Zgrada spada medju prve primere u srpskoj arhitekturi na kojima je prihvaćen srpsko-vizantijski stil, a ornamentika moravske škole dobila savremeniji tretman. Projektom za zgradu Stare telefonske centrale arhitekta Tanazević ostvario je skladan spoj secesijskog tretmana fasada, oličenog u asimetričnosti rešenja i karakterističnom završetku u vidu rebraste kupole, sa bogatom polihomijom keramoplastičke dekoracije srpsko-vizantijskog porekla.
Službeni glasnik SRS br. 14/79
