Manastir Rakovica smešten je u dolini izmedju brda Pruževice i Straževice, na levoj obali Rakovičke reke. Zajedno sa ostacima manastira Mislodjina, Vinče i Slanaca, manastir Rakovica spada u najseverniju skupinu spomenika moravske stislke grupe, koji su nastali u blizini Beograda pred konačnu propast srpske srednjovekovne države. Tokom perioda od XV do XX veka manastir je bio jedno od ključnih mesta istorijskih zbivanja u Srbiji tog vremena. Na osnovu svojih kulturno-istorijskih, arhitektonsko-urbanističkih i ambijentalnih vrednosti manastir Rakovica utvrdjen je za kulturno dobro od velikog značaja. Manastirski kompleks ogradjen je jednim delom kamenim podzidom prema Košutnjaku, a na suprotnoj strani ogradom prema putu. Pogodne prirodne karakteristike uticale su na to da manastir bude podignut baš na tom mestu. Neobična geološka struktura oko manastira uticala je kako u prošlosti tako i danas da se ovaj prostor koristi kao majdan. Zaštićena okolina manastira Rakovica posledica je sadašnje namene i korišćenja prostora, a uslovljena je spomeničkim vrednostima samog manastira i njegovim prirodnim okruženjem. Manastir Rakovica i njegova okolina zauzimaju značajno mesto u odnosu na Beograd kao kulturni, urbani i duhovni centar.
Službeni glasnik RS br. 58/06
