Zaostavštinu slikara Dragomira Glišića (1872-1957) čine kuća sa dvorištem i atelje sa devedeset šest uljanih slika, trideset crteža i ostalim pokretnim predmetima (slikarski pribor, biblioteka, lični predmeti, nameštaj). Porodična kuća Glišića izgradjena je devedesetih godina XIX veka, a slikarski atelje, namenski gradjen i funkcionalno oblikovan, podignut je tridesetih godina XX veka. Ambijent ateljea je potpuno autentičan. Slikareva zaostavština sastavljena je tako da se kroz nju hronološki i tematski mogu pratiti razvojni put i interesovanja slikareva u toku celokupnog stvaralaštva u kome je nastao veliki broj portreta, pejzaža, velikih figuralnih kompozicija, mrtvih priroda. U zaostavštini nije zastupljeno Glišićevo ratno slikarstvo iz perioda Balkanskih ratova i Prvog svetskog rata. Ono se sa drugim dokumentima i materijalom iz toga vremena nalazi u Vojnom muzeju u Beogradu.
Rešenje Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda br. 508/1 od 04.05.1972.
