Stara kuća porodice Žujović locirana je na padini iznad glavnog seoskog puta, u neposrednoj blizini nekadašnjeg centra sela. U okviru arhitektonskog nasledja beogradskog područja, koje se uglavnom sastoji od različitih varijanata balkanske kuće: šumadijske, moravske, kosovske, kuća porodice Žujoviće se ističe kao eksponat gotovo čistog stila balkanske arhitekture. Izvanredan položaj kuće, na kosi, sa uzdignutim čardakom sa koga se pruža vidik na kosmajske padine, karakterističan je i predstavlja jedan od najvećih kvaliteta ove arhitekture. Osnova kuće je pravougaona, dimenzija deset sa sedam metara. Temelji i podrum su u lomljenom kamenu. Konstrukcija je bondručna sa ispunom od čatme. Četvoroslivni krov pokriven ćeramidom ima velike ispuste s funkcijom nadstrešnice. Sa južne strane kuće nalazi se trem, koji izdignut na stubovima predstavlja varijantu čardaka. Čardak nije samo „salon u vazduhu“, letnja odaja za ukućane, nego jedinstven likovni element. Na trem se ulazi spoljašnjim stepeništem. Prozori na kući imaju drvene rešetke i kapke, što deluje izuzetno dekorativno. Prostor unutar kuće podeljen je na četiri jednake prostorije. Tavanice i podovi su od dasaka, osim u odžakliji gde je pod od opeke a tavanice obložene lepom. Materijal, primenjena konstrukcija, organizacija unutrašnjeg prostora, izuzetna plastična ekspresivnost i sklad prirodnih tonova čine ovu kuću izrazito uspelim primerkom narodnog graditeljstva.
Službeni glasnik SRS br. 14/79
