Stara kuća porodice Živković podignuta je 30-ih godina XIX veka. Nalazila se u centru naselja, uz sam put.
Kuća je bila prizemna, pravougaone osnove, situirana na blagoj padini, s podrumom ispod jednog dela zgrade. Na temeljima od lomljenog kamena dizala se bondručna konstrukcija sa ispunom od čatme. Na jugoistočnoj strani zgrade nalazio se trem. Prvobitno je, najverovatnije, bio arhitravni, da bi nekom kasnijom intervencijom dobio „lažne“ moravske arkade, koje se protežu celom dužinom fasade. Ograda trema je bila u drvenom ramu, sa ispunom od talpi i dekorativno nažljebljenim okapnicama. Krov na kući je bio četvoroslivan, blagog pada i pokriven ćeramidom. Relativno mala nadstrešnica bila je opšivena šašovcem. Ulaz u trem, eksenctrično postavljen, bio je akcentovan s nekoliko stepenika rešenih u opeci. Na glavnoj fasadi postojala su dvoja vrata. Jedna su vodila u „kuću“, a druga u sobu pored. Unutrašnji prostor kuće podeljen je sa dva ukrštena zida na četiri dela, odnosno, na četiri prostorije približno istih dimenzija. Funkcionalno, to su „kuća“ sa odžaklijom i tri sobe. Prostorije u kući su bile povezane vratima, tako da je zajedno s tremom postojala mogućnost kružne cirkulacije. Podovi u tremu i „kući“ bili su obloženi opekom, a u sobama su bili daščani. Tavanica trema i „kuće“ je imala šašovac, a u sobama je bila oblepljena lepom. Vrata su bila od punog drveta, a prozori dvokrilni, s metalnim rešetkama izmedju pendžera. U „kući“ je postojao ugaoni dolap. Po svojim osnovnim karakteristikama stara kuća porodice Živković je pripadala starijem moravskom tipu i u arhitektonskom i etnografskom smislu predstavljala jedan od najuspelijih primeraka ovog tipa na beogradskom području. Zbog izgradnje novog objekta vlasnik je početkom osamdesetih godina prošlog veka porušio kuću.
Rešenje Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda br. 167/1 od 12.02.1975.
