Spomenik velikom srpskom prosvetitelju i književniku podignut je 1914. godine zalaganjem Srpske književne zadruge i Jovana Skerlića. Ideja o podizanju spomenika datira od sredine XIX veka, a ponovo postaje aktuelna 1911. godine povodom proslave stogodišnjice Dositejeve smrti. Prvobitno, spomenik je postavljen na ulazu u Kalemegdanski park kao pandan spomeniku Karadjordju, na kraju glavne kalemegdanske aleje, duž koje su bile postavljene biste mnogih znamenitih Srba. Prilikom formiranja Univerzitetskog parka, tokom treće decenije XX veka, spomenik je premešten u ovaj park i postavljen naspram spomenika Josifu Pančiću. Bronzana figura Dositeja Obradovića, rad vajara Rudolfa Valdeca, prikazuje prvog srpskog prosvetitelja kao „heroja pera, koji putuje svetom u potrazi za znanjem.“ Dositej je predstavljen u pokretu, sa šeširom, knjigama i štapom u ruci, dok su na donjem delu postamenta ispisane njegove reči: „Iduć uči, u vekove gleda!“ U okviru Valdecovog stvaralačkog opusa skulptura Dositeja Obradovića predstavlja jedno od najznačajnijih dela, a u našoj sredini početkom XX veka predstavljala je redak primer javnog spomenika u vidu cele figure.
Rešenje Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda br. 1030/1 od 20.12.1967.
