Muzej vazduhoplovstva je gradjen u periodu 1969-1989. godine u okviru kompleksa beogradskog aerodroma „Nikola Tesla“, prema projektu arhitekte Ivana Štrausa i konstruktorskim rešenjima beogradskih gradjevinskih inženjera. Zahvaljujući atraktivnosti lokacije i arhitektonskog rešenja, kao i bogatstvu izložbene postavke, odmah po otvaranju postao je jedna od vodećih muzejskih ustanova u zemlji. Muzejske zbirke, uz koje se čuva bogata prateća dokumentacija i arhiva iz svih perioda i oblasti vazduhoplovne istorije, čine najreprezentativniju kolekciju domaćeg i stranog civilnog i vojnog vazduhoplovstva i predstavljaju značajan izvor za sveobuhvatno sagledavanje razvoja avijacije na našim prostorima od 1911. do danas. Muzej je koncipiran kao slobodnostojeća gradjevina, kružne osnove. Podeljenost na administrativno-tehnički i izložbeni deo jasno je vidljiva u koncepciji objekta u okviru koje se izdvajaju dve funkcionalno-oblikovne celine. Niži deo gradjevine u vidu svojevrsnog postamenta, zauzimaju prostori koji čine srž muzeja i obezbedjuju njegovo poslovanje, dok je prostor namenjen izlaganju eksponata rešen monumentalno i reprezentativno. Torusna forma muzeja, zamišljena kao svesno uspostavljen simbol institucije kojoj je namenjena, čini objekat Muzeja prepoznatljivim i jedinstvenim u jugoslovenskom stvaralaštvu ovog razdoblja. Poseban kvalitet objekta proizilazi iz njegove transparentne staklene fasade, koja doprinosi prožimanju muzejske postavke i aerodromskog kompleksa. Izuzetni oblikovni kvaliteti i uspešno rešenje funkcionalnih zahteva unutar složenog programa muzejskog objekta rezultovali su gradjevinom jedinstvene arhitekture koja se svrstava u antologijska ostvarenja jugoslovenske posleratne graditeljske produkcije, čiji je kreativni potencijal potvrdjen i dodelom savezne „Borbine“ nagrade za najbolje arhitektonsko ostvarenje u 1989. godini. Muzej vazduhoplovstva predstavlja originalno arhitektonsko ostvarenje i jedan od najznačajnijih primera muzejske arhitekture u Srbiji.
Službeni glasnik RS br. 72/13
