Dvospratna stambena zgrada, čiji su vlasnici bili Jovan i Maksim Nikolić, predstavlja jedan od izuzetno malog broja sačuvanih objekata zidanih u srpsko-vizantijskom stilu. Gradjena je izmedju 1912. i 1914. godine po projektu arhitekte Branka Tanazevića, koji je na ovoj zgradi dosledno sproveo ideju o obnovi nacionalnog stila u arhitekturi čiji je glavni pobornik bio.
Arhitektonski izraz je zasnovan na kombinaciji vladajućih tendencija, akademizma u dispoziciji osnovne mase i srpsko-vizantijskog stila u dekoraciji fasadnog platna. Fasada je po ugledu na srednjovekovno vizantijsko graditeljstvo dobila obojene pravougaonike, nalik keramoplastici, i preplete. Uz srpsko-vizantijsku dekorativnu plastiku javljaju se i elementi secesijske dekoracije.
Rešenje Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda br. 963/2 od 05.10.1973.
