Porodična kuća podignuta 1905. godine na Kopitarevoj gradini i sačuvana zbirka predmeta u njoj predstavljaju autentično svedočanstvo o životu i radu velikog srpskog i jugoslovenskog naučnika Jovana Cvijića (1865-1927). Kao odličan poznavalac zemalja i naroda Balkanskog poluostrva, Jovan Cvijić je napisao veliki broj naučnih radova i dela, medju kojima su najznalajnija „Balkansko poluostrvo i južno-slovenske zemlje“, „Geomorfologija“, „Antropogeografski problemi balkanskog poluostrva“, „Osnove za geografiju i geologiju Makedonije i Stare Srbije“. Bio je predsednik SAN i dopisni član JAZU, kao i mnogih naučnih društava u zemlji i inostranstvu. Bio je profesor i rektor Beogradskog univerziteta i počasni doktor pariske Sorbone i praškog Univerziteta. Za svoje posebne zasluge u oblasti geografije i geologije odlikovan je zlatnim i srebrnim medaljama od strane geografskih društava iz Londona, NJujorka i Pariza. Dom Jovana Cvijića, koji svojim stilskim karakteristikama predstavlja izrazit primer akademizma sa početka XX veka, danas je muzej posvećen velikom srpskom naučniku. Posebnu vrednost enterijera zdanja predstavlja slikana dekoracija na zidovima i tavanicama, rad slikara Dragutina Inkiostrija Medenjaka. Odražavajući naučnikovo interesovanje za prostor Balkanskog poluostrva, tematski sloj slikarstva inspirisan je predelima Bosne, Šumadije i Hercegovine, koje je Cvijić posebno istraživao i naučno obradjivao.
Službeni glasnik SRS br. 14/79