Crkva Sv. apostola Petra i Pavla u Jagnjilu sa sobrašicama svedoči o razvoju crkvene arhitekture na široj teritoriji grada Beograda, karakteristične za period prve vladavine kneza Miloša Obrenovića. Sagradjena je 1841. godine trudom i zalaganjem uglednog jagnjilskog trgovca Pavla Badžaka. Crkva je koncipirana kao jednobrodna kubična gradjevina pravougaone osnove zasvedena poluobličastim svodom. Spolja i iznutra polukružna oltarska apsida doseže visinu broda, a širinom je neznatno uža od njega. Pravougaoni pevnički prostori spolja obrazuju izgled slobodnog krsta. Kameni zidovi fasada oživljeni su dekoracijom izvedenom u plitkom reljefu. Posebna pažnja poklonjena je ukrašavanju zapadnog ulaza, što se u svedenom obliku ponavlja na severnim vratima. Ikone na ikonostasu izvedene u pozno zografskom maniru, nastale četrdesetih godina devetnaestog veka, predstavljaju rad slikarske radionice bliske Jovanu Stergijeviću, poznatijem kao Janja Moler. Unutrašnji zidovi crkve u celini su živopisani tokom 1963-1964. godine. Crkva, zajedno sa očuvanim ikonostasom, predstavlja svojevrstnu autentičnu likovno-arhitektonsku celinu iz prve polovine deventaestog veka, kada su gradjenje i oslikavanje crkava po srednjovekovnim uzorima bili u sklopu opštih težnji za očuvanjem nacionalnog identiteta. U okviru porte nalaze se očuvane dve sobrašice, podignute krajem devetnaestog veka, koje su pripadale porodicama Knežević i Vesić. Služile su onima koji dolaze u crkvu, za smeštaj stvari, kao i za pripremanje hrane za vreme velikih praznika. Imaju formu jednodelne kuće, zidane u bondručnoj konstrukciji i oblepljene blatnim malterom. Sobrašice u porti jagnjilske crkve, jedine su sačuvane gradjevine ovog tipa na beogradskom području i svedoče o razvijenom socijalnom, kulturnom i materijalnom statusu kako njihovih vlasnika, tako i seoske zajednice u celini.
Službeni glasnik RS br. 29/10