Crkva Pokrova Presvete Bogorodice u Beogradu podignuta je 1933. godine. Projekat pretvaranja postojeće industrijske zgrade u sakralni objekat poveren je arhitekti Momiru Korunoviću. Izvodjač radova bio je Anton Sara, koga su u to vreme smatrali najboljim majstorom na Balkanu u oblasti zidanja hramova sa kubetom. Crkva je koncipirana kao gradjevina bazilikalne osnove sa horom, bočnim galerijama i četvorospratnim zvonikom iznad priprate. Sagradjena je u vizantijskom duhu, ali nosi i elemente romanskog stila, pre svega u arhitekturi zvonika.
Pravougaoni pevnički prostori, smešteni uz poligonalnu oltarsku apsidu na istoku, posvećeni su Sv. Antoniju i Sv. Petki. Prvobitni živopis i ikone na ikonostasu izradio je 1947. godine slikar Živorad Nastasijević, a živopis na oltarskom zidu ruski slikar Ivan Dikij 1933. godine. Sadašnji živopis i nove ikone na ikonostasu izveo je slikar Milovan Arsić iz Beograda, u periodu od 1967-1973. godine. Prema nacrtima istog autora izvedeni su 1967-1969. godine mozaici u timpanonima iznad sva tri portala. Svojim posebnim arhitektonsko-urbanističkim vrednostima crkva zauzima posebno mesto u stvaralačkom opusu arhitekte Momira Korunovića i predstavlja značajan arhitektonsko-umetnički poduhvat u godinama pred Drugi svetski rat.
Službeni glasnik RS br. 108/05
