Na zapadnom delu Starog jezgra Zemuna razvijanom od početka XVIII veka, položen je 1777. godine kamen temeljac za novu pravoslavnu crkvu čije gradjenje je finansiralo pravoslavno stanovništvo Zemuna, srpske i grčke nacionalnosti. Crkva je osvećena 1783. godine. Izgradjena je kao jednobrodna gradjevina sa tri traveja, plitkim pevničkim prostorima, polukružnom apsidom na istoku i vitkim, dvsopratnim zvonikom na zapadu. Prvobitno je crkva, bez zvonika, zadržala neke tradicionalne srpsko-vizantijske elemente, slično starijim pravoslavnim crkvama u Vojvodini, ali je kasnijom rekonstrukcijom dobila današnji oblik. Na prelazu XVIII u XIX vek izgradjen je zvonik na zapadnoj strani, a 1880. crkva je temeljito prepravljena. Ispod zvonika nalazi se ukopan raritetni depozitorij za odlaganje kostiju, prema pravilima koja se i danas poštuju u Grčkoj pravoslavnoj crkvi, prvenstveno u manastirima Svete Gore.
Posebnu vrednost crkve predstavlja raskošno rezbareni ikonostas, delo piltora Aksentija iz poznate zanatske porodice Marković, sa ikonama jednog od najznačajnijih predstavnika klasicizma u srpskoj umetnosti, Arsenija Teodorovića.
Crkva je restaurirana tokom 2000-2001. godine, kada je obnovljeno zidno slikarstvo, postavljen novi pod i podno grejanje. Crkva predstavlja celinu sa Domom Srpske pravoslavne crkvene opštine, sa kojim deli istu parcelu.
Službeni list grada Beograda br. 26/92
