Poznati arheološki lokalitet na obali Dunava, jedno je od najstarijih ljudskih staništa. Plodno zemljište, neposredna blizina velike reke bogate ribom i rudišta cinabarita pogodovali su kontinuiranom življenju na lesnoj terasi nad Dunavom. Debljina konstatovanog kulturnog sloja iznosi 10.5 m, što predstavlja najveći arheološki profil otkriven u Srbiji. U njemu se može izdvojiti više praistorijskih naselja od kojih najstarije datira još iz vremena starčevačke kulture (10.5 do 9.1 m), sa ostacima zemunica i karakterističnom keramikom. U višim slojevima nadjeni su ostaci vinčanske kulture, Vinča-Tordoš i Vinča-Pločnik (9.1 do 3 m) u kojima su zastupljeni ostaci kuća, brojni keramički sudovi, značajni nalazi neolitske plastike, kamene sekire i raznovrsni koštani alat. U gornjem sloju (3 do 0 m) nailazi se na arheološke ostatke kasnijih epoha. Hronološki, poslednji nalazi vezani su za razdoblje od VIII do XVII veka, kada je teren korišćen za sahranjivanje.
Službeni glasnik SRS br. 14/79
Službeni glasnik RS br. 71/09