Područje prostorne kulturno-istorijske celine Topčider nalazi se nadomak beogradske varoši. Zaokruženo je sa severa rekom Savom, a sa zapada i istoka grebenima avalskih pobrdja koji se spuštaju ka Savi, formirajući dolinu Topčiderske reke. Sa istočne strane su Dedinje i Banjički vis, a sa zapadne strane Banovo i Petlovo brdo.
Toponim Topčider nastao je od reči turskog porekla topči sa značenjem tobdžija i reči dare, persijskog porekla, što znači potok, dolina. Već sam naziv ukazuje na to da su u vreme turske vlasti u Srbiji na ovom prostoru bili locirani artiljerijski logori u kojima su Turci izlivali svoje topove. Sa austrijskom okupacijom Beograda, u prvim decenijama 18. veka, nastajali su ovde i majuri, poljska imanja austrijskih velikodostojnika i upravnika Beograda. Medjutim, tek u vreme vladavine kneza Miloša, Topčider postaje najznačajnije mesto u okolini Beograda. Godine 1831. započeto je gradjenje rezidencijalne celine Miloša Obrenovića, sred najšireg dela topčiderske doline, prve i jedine rezidencije ovog tipa u novoj srpskoj državi. U periodu izmedju 1831. i 1834. godine nastali su osnovni planski rasporedi topčiderske rezidencije i završene najznačajnije gradjevine: Konak kneza Miloša, Crkva svetih apostola Petra i Pavla, Crkveni konak, ekonomske zgrade. Do danas je sačuvana, mada u prepravljenom obliku, i zgrada topčiderske restoracije, kafana „Milošev konak“. Danas sačuvani objekti predstavljaju svedočanstvo Miloševog vremena u kojem je došlo do postepenog napuštanja balkanske tradicije u arhitekturi i okretanja modernim evropskim tokovima. Sa gradjenjem rezidencijalnog kompleksa planiran je i podizan park u tada modernom engleskom stilu. Za uredjenje parkovskog prostora bio je odgovoran Atanasije Nikolić, profesor matematike, „načertanija“ i „zemljomerija“ i prvi rektor Liceja u Kragujevcu, koji ovde formira prvu uredjenu parkovsku površinu u Beogradu. „Prirodni“ engleski način uredjenja parka ogledao se u vijugavim stazama, bogatom rastinju i upotrebi vode u obliku potočića i jezeraca. S vremenom je ukrašen i kamenim spomenicima, skulpturama, vodoskocima i fontanama.
Konak kneza Miloša, glavna fasada 1911. godine Konak kneza Miloša, opšti izgled Konak kneza Miloša, detalj enterijera Konak kneza Miloša, detalj enterijera Crkveni konak u Topčideru Crkveni konak u Topčideru, istorijska fotografija Beli dvor Beli dvor, istorijska fotografija Beli dvor, enterijer Stari dvor Stari dvor, kompleks, istorijska fotografija Stari dvor, enterijer Zgrada Kovnice novca, detalj bočne fasade
Na prostoru ove najstarije uredjene celine Topčidera – prostoru rezidencijalnog kompleksa Obrenovića – nalazi se ukupno osam utvrdjenih spomenika kulture: Konak kneza Miloša (kulturno dobro od izuzetnog značaja), Topčiderska crkva, Crkveni konak u Topčideru, Zgrada Kovnice novca, skulptura Žetelica, Obelisk, spomenik Arčibaldu Rajsu i Dvorski kompleks na Dedinju.
Prostorna kulturno-istorijska celina Topčider 1987. godine utvrdjena je za kulturno dobro od izuzetnog značaja za Republiku Srbiju.