Na Savskoj padini u istočnom podgradju Beogradske tvrdjave Crkva Ružica dominira svojim položajem, koji je uslovljen delimičnim odstupanjem od uobičajene pozicije pravoslavnih hramova i ukazuje na mogućnost njene prenamene iz postojećeg vojnog magacina za municiju u sakralni objekat. Iako posvećena Rodjenju Presvete Bogorodice, od osvećenja 1867. godine, poznata je pod nazivom Ružica, o čemu svedoči i nekoliko različitih istorijskih izvora.
Sve do Prvog svetskog rata, korišćena je kao vojna crkva za potrebe Garnizona tvrdjave, nakon čega je stradala, kada nestaje i ikonostas sa ikonama slikara Nikole Marinkovića. Celokupna obnova crkve započeta 1921. godine, zalaganjem novoformiranog odbora za obnovu crkve, Udruženja rezervnih oficira i ratnika i Ministarstva vojske i mornarice, završena je 1925. godine, kada dobija današnji izgled.
Beogradska tvrdjava, Zindan kapija i zvonik crkve Ružice, 1947. godina 
opšti izgled crkve, istorijska fotografija 
opšti izgled crkve, savremena fotografija 
detalj ulaza u crkvu 
tehnički crtež crkve Ružice
Projektant obimne rekonstrukcije bio je ruski arhitekta Nikolaj Krasnov u saradnji sa inženjerom H. Vinogradovim. Tom prilikom je crkva oblikovana u istoricističkom maniru i uklopljena u ambijent tvrdjave. Fasada je pokrivena rustičnim kamenom, a zvonik i apsida su dobili novi izgled. Dve skulpture, izvedene takodje prema projektu Nikole Krasnova, postavljene kao simboli srednjovekovnog vojnika i ratnika iz balkanskih ratova, flankiraju glavni portal crkve, nad kojim je bronzana predstava patronske ikone Rodjenja Bogorodice. U prizemlju zvonika je ulaz u crkvu, nad kojim je bronzana ikona Svetog Georgija. Izliveni su od zaostalog ratnog materijala, kao i dva velika polijeleja unutar crkve, sačinjena od municije i različitog oružja. Od istog materijala izliveni su i ikona praznika kojem je hram posvećen – Rodjenje Presvete Bogorodice i ikona Svetog Georgija, kao i čiraci. Oltarsku pregradu je izrezbario stolar Kosta Todorović, dok su ikone rad slikara jeromonaha Rafaila Momčilovića.
Beseda na gori, ruski slikar Andrej Bicenko, 1938. godina 
detalj enterijera 
ikonostas
Do danas su ovde sačuvane dve od nekada šest ikona koje su srpski vojnici tokom Prvog svetskog rata doneli sa sobom iz Bizerte u Tunisu, po povratku u otadžbinu. Zidno slikarstvo iz 1938. godine delo je ruskog slikara Andreja Bicenka, koji je u kompoziciji Beseda na gori prikazao ruske i srpske istorijske ličnosti. Ovo slikarstvo je restaurirano 1990. godine. Crkva Ružica nalazi se u okviru „Beogradske tvrdjave“ koja je 1979. godine utvrdjena za kulturno dobro od izuzetnog značaja.
