Category Archives: Arhiva

Simićeva 6

Vila trgovca Rade Petrovića izgradjena je 1935. godine po projektu eminentnog arhitekte Vojina Simeonovića, koji je prethodno projektovao zgradu Aero kluba. Vila predstavlja izuzetno ostvarenje arhitekture neoklasicizma i akademizma, monumentalno, a veoma skladno. To je možda najreprezentativniji predstavnik stila u arhitekturi privatnih kuća perioda izmedju dva svetska rata u Beogradu. Arhitektura enterijera i materijali deo su jedinstvenog dizajna ovog arhitekte, a očuvan je i vitraž sa temom žanr scene koji je delo slikara Vase Pomorišca i domaćih radionica.
Vila se nalazi u okviru celine Senjak, Topčidersko brdo i Dedinje koja uživa status prethodne zaštite. NJenom utvrdjivanjem za spomenik kulture će se postići povišen stepen zaštite i očuvanje kvaliteta arhitekture jedne od najreprezentativnijih vila iz medjuratnog perioda.

Obilićev venac br. 10

Kotobanja je pomoćni, privredni objekat u domaćinstvima preko Save i Dunava.
Ona predstavlja materijalizovani oblik socijalnog i materijalnog statusa domaćina kao i njegovih htenja i estetskih zahteva, kako ličnih tako i sredine u kojoj objekat nastaje. Kotobanja porodice Kovačević je reprezentativan primerak ovog tipa objekata. Velike dimenzije i bogata dekoracija je, pored toga što je jedna od dve sačuvane na teritoriji grada Beograda , čine njeno utvrdjivanj za kulturno dobro neophodnim.
Novoutvrdjeni pravni status će, pored potvrde o vrednosti i značaju objekta, omogućiti njegovu sanaciju i rekonstrukciju i uključivanje u turističku ponudu opštine Surčin, koja je, za to veoma zainteresovana.

opština Mladenovac

Sobrašica je, najverovatnije, sagradjena krajem 17.veka Na ovo mesto je preneta, prema usmenim kazivanjima, krajem 19.veka. Cela je sagradjena od hrastovog drveta. Izuzetno je velikih dimenzija za ovu vrstu objekata. Tri četvrtine objekta su otvorene, dok je jedna zatvorena talpama.
Sobrašica u Kovačevcu je jedinstven primerak na beogradskom području i jedan od retkih, ove vrste, na teritoriji Republike. S obirom na to da se nalazi u crkvenoj porti još uvek ima primarnu funkciju.
Novoutvrdjeni pravni status će, pored potvrde o vrednosti i značaju objekta, omogućiti njenu sanaciju i rekonstrukciju i uključivanje u turističku ponudu opštine Mladenovac.

Beograd

Celina „Stari Beograd“ čini prostor čije su granice ulice Dunavska, Cvijićeva, Takovska, Draže Pavlovića, Starine Novaka, 27. marta, Ruzveltova, Dalmatinska, Laze Dokića, Vojvode Brane, Djuke Danić, Bulevar kralja Aleksandra, Golsvoritijeva, Baba Višnjina, Katanićeva, Krušedolska, Bulevar JA, Franše d`Eperea, obala Save, obala Dunava, Tadeuša Košćuška do Dunavske ulice.

Ovaj prostor svedoči o kontinuitetu postojanja urbanog naselja od rimskog perioda do danas. Većina sačuvanih objekata na ovom prostoru nastajala je od sredine 19. veka, tako da je vreme gradnje odredilo i njihove stilske karakterisike.

Medju autorima projekata za ove objekte nalaze se i najznačajnija imena beogradske i srpske arhitekture.

Na ovom prostoru, koji je sačuvao uloga gradskog centra, skoncentrisane su sve značajnije institucije, od crkvenog i prosvetnog sedišta, preko upravnih, kulturnih i javnih objekata do trgovine i zanatstva.

Kumodraž

Crkva Sv. Trojice u Kumodražu sagradjena je 1924, prema projektu arhitekata Pere Popovića i Žarka Tatića.

Ugledanje na tradiciju srpske srednjovekovne arhitekture ogleda se u rešenosti unutrašnjeg prostora crkve po uzoru na spomenike raške škole, dok su fasade i dekorativni elementi rešeni u stilu moravske škole.

Crkva je koncipirana kao jednobrodna gradjevina sa spolja petostranom oltarskom apsidom, kubetom nad centralnim travejem naosa i visokim zvonikom nad pripratom

Nemenikuće

Crkva Sv. Apostola Petra i Pavla sagradjena je 1864, na mestu starije sakralne gradjevine. Koncipirana je kao jednobrodna gradjevina zasvedena poluobličastim svodom, sa polukružnom oltarskom apsidom na istoku i pripratom i visokim zvonikom na zapadu.

Nad centralnim travejem naosa uzdiže se šestostrano kube, a od oltarskog prostora odvaja ga neoklasicistički oblikovan ikonostas.

Crkva je izvedena u tradiciji raške škole srpske srednjovekovne arhitekture, sa primenom romansko-gotskih stilskih elemenata.

Gospodar Jovanova 45, Beograd

Kuća knjižara Marka Markovića podignuta je 1904. prema projektu arhitekte Jelisavete Načić kao prizemni stambeni objekat, karakterističan za gradjansku arhitekturu Beograda sa početka 20. veka.

Akademski oblikovane fasade kuće oživljavaju plitki pilastri i bogata renesansna dekorativna plastika u vidu trougaonih zabata nad prozorskim otvorima.

Trg JNA 10, Zemun

Zgrada vodne zajednice podignuta je 1908. za potrebe Zadruge za isušivanje jugoistočnog Srema.

U vreme podizanja zgrada je bila jedna od reprezentativnijih gradjevina Starog jezgra Zemuna

Upravni sadržaj zgrade istaknut je naglašenim masama arhitektonske kompozicije, dok su fasade oživljene primenom secesijskih dekorativnih elememenata.

Prvobitne radove na objektu izvodili su gradjevinari Franja Jenč i Josip Katančić

Nemanjina 6, Zemun

Zgrada Poljoprivredog fakulteta podignuta je 1932. prema projektu arhitekte Gojka Tadića.

Smeštena je na prostoru nekadašnjeg Kontumaca, čineći sadržajno i arhitektonski jedinstvenu celinu sa starijim školskim objektom.

Koncipirana je kao reprezentativni objekat, oblikovan u duhu akademizma. Osim po svojim arhitektonskim i urbanističkim vrednostima, zgrada je značajna kao svedočanstvo razvoja visokog školstva u Zemunu.

Sonje Marinković 4, Zemun

Reprezentativni stambeni objekat podignut je 1911. za porodicu Binder, prema projektu inženjera Franje Jenča.

Svojim razvijenim osnovama kuća pripada tipu gradske vile višeg stambenog standarda, koja predstavlja jedinstveni primer u arhitekturi Starog jezgra Zemuna.

U kompoziciji kuće izdvajaju se dva bočna rizalita i uvučeni srednji deo sa lodjom u prizemlju i balkonom na spratu.

Plastični ukras na fasadama i balkonska ograda od kovanog gvoždja predstavljaju tipičan secesijski dekorativni repertoar.