Skip to Content

Category Archives: Arhitektonsko-konzervatorski poslovi

Otvaranje obnovljene spomen česme kralja Aleksandra I Karadjordjevića u Lisičijem potoku

Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda je od 70-tih godina prošlog veka počeo istraživanje, valorizovanje, opservacije stanja i snimanje spomen česme kralja Aleksandra I Lisičijem potoku. Od 90-tih godina prostor česme je bio jako zapušten, obrastao korovom i nepristupačan za gradjane, a sama česma zatrpana zemljom i šutom.

Završeni radovi na Privrednom sudu u Beogradu

Danas su zgradu Privrednog suda, na kojoj su nedavno završeni radovi na sanaciji i restauraciji fasade i krova, zvanično obišli Maja Popović, ministarka pravde, Goran Vesić, zamenik gradonačelnika Beograda, Jasminka Obućina, predsednica Privrednog apelacionog suda, Jovan Jovanović, predsednik Privrednog suda u Beogradu i Olivera Vučković, direktorka Zavoda za zaštitu spomenika kulture grda Beograda. Radovi na su izvodjeni u periodu od 01. februara do 30. novembra 2021. godine prema projektu Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, koji bio je nosilac svih segmenata sanacije i restauracije fasada i krova Privrednog suda od izrade projektne dokumentacije, pribavljanja neophodnih dozvola, vršenja konzervatorskog nadzora do izvodjenja radova. Stručni nadzor nad radovima vršila je Direkcija za gradjevinsko zemljište i izgradnju grada Beograda.

Završeni radovi na rekonstrukciji, adaptaciji i sanaciji Zemunske gimnazije

Povodom dana škole donosimo vam priču o obnovi Zemunske gimnazije i svim učenicima koji danas se vraćaju u školske klupe želimo uspešan rad ovom obnovljenom, važnom, spomeniku kulture

Hitne intervencije na spomenicima

Zavod je uradio projekte i realizovao hitne intervencije na spomeniku kralju Petru I Karadjordjeviću, spomeniku vojvodi Petru Bojoviću i spomeniku vojvodi Živojinu Mišiću. Projekat je finansiralo Ministarstvo za rad, boračka i socijalna pitanja Republike Srbije.

Restauracija sarkofaga u Zemunskom parku

Sarkofag u Zemunskom parku nalazi se u prostorno kulturno-istorijskoj celini Staro jezgro Zemuna, kulturnom dobru od velikog značaja

Izvodjenje radova na sanaciji i restauraciji fasada zgrade železničke stanice u Beogradu

Sredinom jula meseca 2020. godine završeni su radovi na restauraciji fasada i sanaciji objekta  Železničke stanice u Beogradu, na Savskom trgu br. 2, prema projektu Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda,  arhitekte Tatjane Videnović. Sredstva za izradu projektne dokumentacije obezbedilo je Ministarstvo kulture i informisanja Republike Srbije, a sredstva za izvodjenje radova obezbedila je Republička direkcija za imovinu Republike Srbije. Konzervatorski nadzor vršio je Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, arhitekta Tatjana Videnović i arhitekta dr Marina Pavlović.

Projektnim zadatkom obuhvaćena je restauracija svih fasadnih površina, uključujući krov kao petu fasadu i sanacija peronske nadstrešnice, u gabaritu dvorišnog trakta.

1

Neposredno nakon uspostavljanja prve železničke veze u Srbiji 1884. godine podignuta je i zgrada glavne železničke stanice u Beogradu, prema idejnom rešenju – skici Austrijanca Vilhelma fon Flatiha, a razradu projekta koji je obuhvatio specifičan arhitektonski program i sadržaje prilagodjene evropskim tehničkim dostignućima, izveo je arhitekta Dragutin Milutinović, profesor Velike škole i činovnik Ministarstva gradjevina. Jedna je od prvih železničkih stanica u Srbiji čiji je program objedinio ne samo savremene tendencije u funkcionalnoj organizaciji prostora  već i  tehničko – tehnološka dostignuća tadašnjeg vremena.

Zgrada je oblikovana u duhu akademizma, razudjene osnove, kao reprezentativno istorijsko zdanje i arhitektonsko ostvarenje. Kao stanica čeonog tipa, bila je izrazito urbanog karaktera, poput onih u najvećim evropskim gradovima, a njenim
oblikovanjem umnogome je obogaćena arhitektura Beograda.

2

Prva namera za proširenje železničke stanice pokrenuta je pred prvi svetski rat, ali nije realizovana. Najveća razaranja stanica je doživela tokom savezničkog bombardovanja 1944, kada je pogodjen centralni deo glavne putničke zgrade.
Prilikom rekonstrukcije 1944-45. godine proširen je prizemni nivo izmedju centralnog i desnog paviljona, na delu objekta ka Savskom trgu. Tokom pedesetih godina dvadesetog veka, u vreme poslednje rekonstrukcije, uklonjene su bočne kule sa fasade u Karadjordjevoj ulici.

Stanje objekta Železničke stanice u Beogradu pre izvodjenja radova bilo je izuzetno devastirano. Izrazito jaka frekventnost saobraćaja, permanentno dejstvo atmosferilija, kao i zapuštenost, odnosno neodržavanje zgrade, doveli su do sveukupnog propadanja objekta. Uzroci nastalih oštećenja baziraju se i na činjenici da je zgrada podignuta – temeljena na močvarnom tlu (Bara Venecija) koje je u nekoliko navrata otimano od reke Save, formiranjem nasipa i nanošenjem zemljišta.

3

Na fasadama zgrade Železničke stanice upotrebljni su raznoliki materijali. Ravne i profilisane zidne površine u završnoj obradi malterisane su i bojene, dok su soklene površine, čija je rustična obrada uticala na podizanje utiska monumentalnosti objekta, izvedene od prirodnog (ulične fasade) i veštačkog kamena (delimično dvorišne fasade i vestibil čeonog krila).

Fasadne površine koje su izvedene u produžnom malteru bile su vidno oštećene sa  pojavom mrežaste strukture sitnih naprslina na površinskom sloju. Ljuspanje fasadne boje i nedostajući malterski sloj ukazivali su na permanentno dejstvo atmosferilija, prouzrokovano oštećenom fasadnom i krovnom limarijom. Na soklenom delu reprezentativnih uličnih fasada obradjenom u prirodnom kamenu, zbog loše otpornosti na mraz i usled površinskog dejstva soli, na kamenim blokovima su se pojavile mnogobrojene pukotine, koje su se vremenom širile, dok su profilisani kameni venci bili razgradjeni na pojedinim mestima do stepena neprepoznavanja osnovne forme. Nedostajući fragmenti venaca i ravnih površina krpljeni su i veštačkim kamenom nepoznatog sastava. Fasadna dekorativna plastika u nekim segmentima bila je relativno dobro očuvana.

4

5

6

7

 

9

101213
11

 

 

Dvovodna peronska nadstrešnica od čeličnih nosača, paraleno postavljena sa dvorišnim krilom i vezana za objekat u zoni prvog sprata upotpunjena dekorativnim elementima u zoni kapitela i baze stubova, osim što je u pojedinim delovima bila statički nebezbedna i oštećena, nego je bila i devastirana zatvaranjem podgleda nadstrešnice i profilisanih čeličnih elemenata plastificiranim letvicama.

Projektnim zadatkom nije predvidjena promena gabarita i volumena zgrade (vraćanje kula na fasadi iz Karadjordjeve ulice), nego restauracija celokupnih fasada objekta, u zatečenom stanju, sa vraćanjem odlika državnosti Kraljevine Srbije u formi dekorativnih elemenata na dvorišnoj i glavnoj fasadi.

Projektnim zadatkom nije predvidjena promena gabarita i volumena zgrade (vraćanje kula na fasadi iz Karadjordjeve ulice), nego restauracija celokupnih fasada objekta, u zatečenom stanju, sa vraćanjem odlika državnosti Kraljevine Srbije u formi dekorativnih elemenata na dvorišnoj i glavnoj fasadi.

Radovi na restauraciji fasada počeli su istraživačkim radovima koji su trebali da daju tačno stanje završnog malterskog sloja. Metodom utapanja mrežice u malter utvrdjeno je da je na znatnoj površini malter dobrog kvaliteta i da je adekvatno vezan za zidnu podlogu. Shodno ispitivačkim radovima, utvrdjene su dve metode rada i primene materijala. Jedna koja je obuhvatala površine koje se obijaju, a druga one koje se zadržavaju na objektu. U oba slučaja korišćeni su kompatibilni materijali: silikatni dubinski grunt za mineralne i akrilne podloge, krečni malter sa mikrovlaknima  i mikroarmirani krečni malter, a sve prema uputima i saglasnosti tehnologa, koji je propratio svaku fazu rada. U konačnoj obradi preko podloge za bojenje,  silikatnog dubinskog grunta, naneta je završna boja na silikatno – silikonskoj bazi mikro sisi tehnologije.

Laboratorijskim ispitivanjem kamena utvrdjeno je da je on krečnjačkog porekla iz Topčiderskog majdana. Kako isti više nije u eksploataciji nabavljen je nov kamen koji je po svojim karakteristikama najviše odgovarao postojećem na objektu (Matka – Republika Severna Makedonija). Kameni blokovi su sečeni mašinski, a potom je svaki deo ručno finalno obradjen, pri čemu je pažnja posebno bila usmerena na izvlačenje profilacije potprozornih i venaca u bazi sokle. U finalnoj obradi, radi trajnosti i otpornosti, kamen je zaštićen premazima protiv atmosferskih uticaja. Veštački kamen na dvorišnoj fasadi je očišćen od naslaga smoga i prljavštine, potom restauriran ili je izradjen nov ( prema postojećem uzorku) na mestima velikih oštećenja.

Krovna i fasadna limarija zamenjene su u potpunosti. Krovna limarija je iskrojena i postavljena preko zamenjenih propisanih podslojeva, dok su drveni elementi zaštićeni su protivpožarnim premazima i biocidom.

Peronska čelična nadstrešnica u dužini gabarita dvorišne fasade, statički je sanirana i restaurirana sa posebnim osvrtom na bogato dekorisane korintske kapitele. U konačnoj obradi je bojena bojom za metal, sa primenjenim svim fazama rada  koje prethode ovom postupku. Podužna konstrukcija i poprečni nosači su učvršćeni i sanirani i ostali su vidni, kao i u prvobitnom rešenju. Odvodnjavanje je rešeno na zatečeni način, preko olučnih cevi u okviru gvozdenih stubova, do planiranog razvoda.

Stolarski elementi na objektu bili su menjani u različitim periodima, uglavnom zbog dotrajalosti, ali i prema potrebi krajnjeg korisnika. Šarenilo različito oblikovane stolarije zamenila je unificirna stolarija u projektovanim gradjevinskim otvorima, sa poboljšanim termičkim karakteristikama. Zadržana je postojeća profilacija i prozorska podela.

Posebna pažnja i veliki angažman svih aktera na predmetnim radovima bio je na vraćanju nedostajuće skupturalne kompozicije u okviru timpanona centralnog rizalita glavne fasade. Prema ranijem istraživanju Železničke stanice u Beogradu, arhitekta Zoran Jakovljević i arheolog Marko Popović izradili su nacrte grifona koji drže kartuš sa grbom Kraljevine Srbije. Za vreme izvodjenja radova, isti su modifikovani prema novopronadjenoj arhivskoj gradji. Kompozicija je postavljena na sačuvanom postolju, uz sve prethodne provere uključujući dimenzionu i statičku. Izvedena je i dodatna veza (ojačanje) sa fasadnim nosećim zidom.

Naspram uličnog rizalita sa dvorišne strane objekta, iznad peronske nadstrešnice, uradjen je dekorativan kartuš sa grbom Kraljevine Srbije sa bočnim girlandama i dekorativnom pločom sa natpisom – Beograd. Za vezu sa fasadnim zidom izradjena je, prema statičkom proračunu, posebna čelična konstrukcija.

Obe navedene kompozicije izradio je vajar Miloš Komad.

14

15

16 17 18 19

20 21 22 23 24 25

26 27 28 29 30 31 32Paralelno sa izvodjenjem arhitektonsko – gradjevisnkih radova izvedeni su i radovi na dekorativnom osveljenju zgrade železničke stanice u Beogradu, kako bi se monumentalnosti i reprezentativnost objekta istakla i u večernjim časovima.

Kao objekat veoma istaknutih arhitektonsko – urbanističkih i kulturno – istorijskih vrednost, Železnička stanica proglašena je za spomenik kulture 1981. godine, da bi dve godine kasnije, 1983, bila utvrdjena za kulturno dobro od velikog značaja (Odluka o utvrdjivanju, ”Sl. glasnik SRS” br. 28/83)

Konzervatorski nadzor nad izvedenim radovima na statičkoj sanaciji, rekonstrukciji i restauraciji Zemunske tvrdjave na Gardošu

U Zavodu za zaštitu spomenika kulure grada Beograda 2016. godine uradjen  je Idejni projekat rekonstrukcije i restauracije Zemunske tvrdjave, predvidjen planom rada Zavoda i finansiran od strane Sekretarijata za  kulturu grada Beograda. Projektanti su arhitekte konzervatori Ljiljana Konta i Rade Mrlješ. Projektom je predvidjena statička sanacija  i obnova obrušene jugoistočne kule i restauracija lica bedema. Cilj izrade projekta bio je da se ostaci bedema Zemunske tvrdjave konsoliduju i restauriraju u onoj meri u kojoj postoje pouzdani podaci o njenom izgledu, ali i da se afirmiše jedan od najlepših vidikovaca u Beogradu. Takodje je bilo važno da se kroz prezentaciju kulturnog dobra prepozna osnovni gabarit citadele, kao i njena forma.

IMG_6565_resize

Na Zemunskoj tvrdjavi su do sada u dva navrata vršena arheološka istraživanja  čiji  su rezultati  korišćeni kao polazište  za izradu projekta. Na osnovu arheoloških istraživanja utvrdjena je dubina temelja, originalna kota poda tvrdjave, kao i vrsta zemljišta. Pod nekadašnjeg utvrdjenja nalazi  se 2,5m niže u odnosu na sadašnju kotu platoa koja je formirana prilikom izgradnje Milenijumske kule kada je  plato tvrdjave izdignut nasipanjem  šuta u visini od 2,5m. Kulturni arheološki slojevi se mogu očekivati  tek ispod 2,5m dubine.

 

 

WE7N8336_resize

Direktorka Zavoda Olivera Vučković je inicirala saradnju sa Opštinom Zemun, kojoj je dostavljen projekat kako bi se sprovela i realizacija radova na obnovi Zemunske tvrdjave. Projekat  je podeljen na dve faze što je omogućilo pribavljanje  predvidjenih sredstava  iz različitih izvora. Prvu fazu projekta, koja  je  obuhvatala radove na statičkoj sanaciji i obnovi jugoistočne kule, finansiralo je  Ministarstvo pravde,  dok  je drugu fazu, koja je  obuhvatala restauraciju lica bedema ostalog dela tvrdjave, finansiralo Ministarstvo trgovine, turizma i telekomunikacija.

IMG_1199_resize

Konzervatorski nadzor vršio je Zavod za zaštit spomenika kulture grada Beograda, arhitekte Ljiljana Konta i arhitekta Rade Mrlješ. Zbog kompleksnosti radova na statičkoj sanaciji jugoistočne kule vršen je i projektantski nadzor statike koji je vršio Saša Strugar, dig.

IMG_1365_resize

Radovi su započeti u decembru 2018. godine  sa predvidjenim rokom za  završetak u  junu 2019. godine. U okviru prve faze radova predvidjen je mašinski zemljani iskop  do dubini  od 2,5m, a zatim ručni, do donje kote temelja postojećih  kružnih zidova jugoistočne kule koji su se, na osnovu  arheoloških istraživanja,  očekivali 8m niže od platoa tvrdjave. Kako uklanjanje zemljanog nasipa u tako velikoj visini  nije moglo  da se izvedi  bez prethodnog obezbedjenja temeljne jame i samih zidova tvrdjave, angažovan je  projektant statike koji je nakon uvida u realno stanje dostavio proračun obezbedjenja  i tehnologiju iskopa.

IMG_2806_resize

Na predlog statičara su, iz bezbednosnih razloga, demontirani delovi bedema koji su predstavljali potencijalnu opasnost za nastavak radova na kopanju temeljne jame,  kako za izvodjača tako i za objekte u podnožju  kule.

IMG_2813_resize

Tokom iskopavanja utvrdjeno je da je dubina temelja  jugoistočne kule  na znatno višoj koti, na  dubini od 2m,  što je zahtevalo ponovno angažovanje statičara i izmenu-dopunu projekta statike. Novim statičkim rešenjem predvidjena je izrada kružne betonske grede ispod postojećih temeljnih ostataka jugoistočne kule i utiskivanje 10 mega šipova na dubinu od 8-10m. Po završenom fundiranju, izlivena je AB ploča sa potpornim zidom prema projektu,  temeljna jama je zatrpana zemljom i ozidan je kružni zid jugoistočne kule u visini od 90sm.

IMG_4983_resize

Paralelno sa prvom fazom započeti su pripremni radovi i za drugu fazu. Zemljani radovi  na formiranju tehničkih rovova u okviru druge faze  su se izvodili ručno. Tehnički rovovi  su formirani  oko zidova  kako bi se došlo do originalnih lica  odakle  se nastavljala  njihova restauracija

Restauracija ostataka tvrdjave vršila se uz poštovanje postojeće materijalizacije i načina zidanja. Zidovi tvrdjave prosečne širine 2,4m  zidani su  upotrebom kamena krečnjaka u vidu trpanca  i sa  licima od  opeke starog formata u krečnom malteru. Obnovom jugoistočne kule i dogradnjom nedostajućih nadzemnih delova trasa istočnog i zapadnog bedema u visini od 90sm u potpunosti je obnovljen  nekadašnji gabarit  tvrdjave.  Jugoistočna kula je  podignuta u visini parapeta kako bi se očuvala  njena  funkcija vidikovca, dok su preostale tri ugaone kule zadržane u postojećoj visini od oko 2m.

Projektom  restauracije i rekonstrukcije Zemunske tvrdjave, nije bilo moguće predvideti obnovu i prezentaciju jugozapadne kule, jer prethodno sprovedena arheološka istraživanja nisu dala potrebne podatke o postojanju ulaza u kulu, zbog čega je jugozapadna kula  kao jedina u potpunosti ozidana i zatvorena kula,  nasuta  zemljom i ostavljena bez mogućnosti   pristup sa platoa tvrdjave.

Prilikom iskopavanja tehničkih rovova sa spoljašnje strane jugozapadne kule otkrivena su dva naspramna lučno zasvedena ulaza u kulu i to jedan  prema unutrašnjem platou tvrdjave, a drugi  prema letnjoj pozornici. Ulazi su  bili ispod sadašnjeg  nivoa terena  i preko njih se ulazilo u kulu na nivou originalnog poda  tvrdjave. Ovo otkriće omogućilo je  prezentaciju  originalne kote poda citadele,  jedino moguće  u okviru jugozapadne kule, formiranjem betonskog stepenišnog kraka uz unutrašnju stranu južnog bedema.

Zadržana su dva postojeća pristupna stepeništa tvrdjavi, na osi sever-jug. Glavno pristupno stepenište sa parkinga je sa postojeće pozicije ispred bedema translatorno pomereno i formirano u okviru bedema, na mestu i u širini nekadašnje kapije za ulaz u tvrdjavu. Širina kapije je utvrdjena na osnovu kamenog podesta ispred bedema koji je otkriven  prilikom otvaranja arhitektonske sonde. Širina  podesta se poklapala sa tragovima ostataka  bočnog zida kapije u okviru bedema.

Popločavanje  novih staza  na platou tvrdjave uskladjeno je sa postojećim, dok se ne steknu uslovi za izradu  celovitog  parternog uredjenje platoa  koje će biti  predmet posebnog projekta.

Rok za završetak gradjevinskih radova je zbog opravdanih razloga produžen do novembra 2019. godine kada su radovi zvanično i završeni.

Paralelno sa izvodjenjem gradjevinskih radova postavljeni su kablovi za dekorativno osvetljenje Zemunske tvrdjave tera svetiljkima  i funkcionalno  osvetljenje platoa preko stubova.

Milenijumska kula nije  bila predmet radova.

Spomenik kulture, Zemunska tvrdjava  je locirana  u prostornoj kulturno-istorijskoj celini Staro jezgro Zemuna, koja je proglašena  za kulturno dobro od velikog značaja za Republiku (Sl. glasnik SRS br.14/79).

 

 

Izvodjenje radova na rekonstrukciji i restauraciji Velikog stepeništa Savskog šetališta na Beogradskoj tvrdjavi

Poslednjih dana juna 2019. godine završena je rekonstrukcija i restauracija Velikog stepeništa Savskog šetališta na Beogradskoj tvrdjavi. Projekat i konzervatorski nadzor nad izvodjenjem radova je radio Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda.

snimak iz drona_resize

F_1042 (76)_resize

F_1042 (74)_resize

Veliko stepenište sa terasom je smešteno na prostoru Jugozapadnog tvrdjavskog fronta, odnosno na mestu gde se ranije nalazio rov sa kontraeskarpom, kao i skriveni put. Do uredjenja ovog dela tvrdjavskog prostra, došlo je tokom obimnih radova na uredjenju Parka Kalemegdan nakon I svetskog rata. Idejni projekat je autorsko delo Aleksandra Krstića, šefa odseka za parkove.

Krstićev projekat je predvideo monumentalno stepenište sa dva pravougaona podesta, kao rešenje za postojeću visinsku razliku.

stanje pre radova_resize

Već nekoliko godina nakon navedenih radova, izvršena je i rekonstrukcija Savskog  šetališta, najverovatnije zbog problema statičke prirode. Projekat rekonstrukcije je poveren arhitekti A. Čelpanbajeva, tada zaposlenom u odseku za uredjenje parkova, a  radovi su vršeni tokom 1932 i 1933. godine.

Veliko stepenište i produžetak Savskog šetališta izgradjeni su na klizištu. Prilikom bombardovanja 1941. godine tokom Drugog svetskog rata prostor je bio devastiran do izvesne mere, a to se odnosi naročito na dekorativnu obradu stepeništa. Oštećeno stepenište je najverovatnije bilo obnovljeno tokom rata, u veoma pojednostavljenoj formi, lišenoj nekadašnje monumentalnosti. Tokom 50-ih i 60-ih godina XX veka prostor stepeništa i šetališta je ostao zapušten usled lošeg održavanja. 1987. godine je doneta odluka da se pristupi radovima sanacije i restauracije i 1989. godine  je uradjena statička sanacija, ponovo napravljena ograda, postavljena nova gazišta. Uradjena je i kosa stepenišna ploča, koja je zategama i kontrategovima ankerovana na nosivom tlu. Ovaj metod sanacije terena i stepeništa pokazao se kao dobar i rešio je problem vezan sa statikom. Medjutim izbor kamena za monolitna gazišta se pokazao kao loš. Naime, brački krečnjak od koga su tada uradjena gazišta po svojim fizičko-mehaničkim svojstvima ne odgovara nameni. Kamen je brzo počeo da propada, zbog loše otpornosti na mraz pojavile su se mnogobrojne pukotine, koje su se vremenom uvećavale i na mnogim mestima je došlo do značajnog gubitka kamenog materijala. Poslednja sanacija Velikog stepeništa radjena je 2006. godine i tom prilikom su pukotine zalivene cementnim malterom, pojedine veštačkim kamenom nepoznatog sastava, dok su veći nedostaci nadomešteni pločastim kamenim zakrpama u cementnom malteru. Ovakav metod sanacije ubrzo je pokazao svoje loše strane, i na stepeništu su se pojavila još veća oštećenja.

 

Opis radova iz 2019. godine

 

Tokom radova koji su trajali četiri meseca izvršena je konzervacija i restauracija ograde stepeništa izgradjene od peščara i rekonstrukcija svih gazišta i podesta koji su bili izgradjeni od krečnjaka sa Brača.

 

Nakon uklanjanja stepenika utvrdjeno da je podloga u dobrom stanju na više od 2/3 površine. Uradjeno je ispitivanje podloge „pull off“ metodom, i doneta je odluka da se cementna košuljica ne obija, već da se uradi njena reparacija na oštećenim delovima.pull off metoda ispitivanja stanja podloge_resize

Nakon detaljnog pregleda ograde, odlučeno je da se ograda neće demontirati. Potrebno je bilo uraditi restauraciju oštećenja, izvršiti čišćenje fuga i fugovanje i izraditi polomljene i nedostajuće delove. Promene boje koje se mogu uočiti na nekim delovima su posledica metalnih ankera kojima je ograda spajana. Detaljnom sanacijom svih naprslina i otvorenih fuga sprečeno je dalje prodiranje vode i kontakt sa gvozdenim ankerima čime je životni vek ograde produžen. ograda pre radova_resize ostecenja kamene ograde_resize

Stepenici su izradjeni od masivnih monilitnih kamenih gazišta od krečnjaka iz Danilovgrada čija fizičko-mehanička svojstva više odgovaraju našim klimatskim uslovima. Ovaj kamen je izabran u saradnji sa petrolozima kao vizuelno najpribližniji a boljih svojstava nego prethodni. Stepenište je pre radova bilo u izuzetno lošem stanju, imalo je brojne duboke paralelne pukotine i listalo se, mnogi delovi stepenika su bili odlomljeni i nedostajali su, tako da je stepenište bilo opasno za posetioce.

Zahtevan deo posla bilo je i čišćenje ograde i skulpture lava od prljavštine i grafita. Skulptura je dodatno na površini imala i naslage farbe kojom su u nestručnim intervencijama maskirani grafiti. Nakon čišćenja farbe došlo se do sloja grafita koji su prekrivali najveću površinu skulpture. NJihovo skidanje bilo je veoma teško ali je intervencija uspešno završena zbog prirode samog varijeteta kamena od koga je izradjena. Veći problem je bio uklanjanje grafita sa ograde, gde na pojedinim delovima grafiti nisu mogli biti potpuno uklonjeni jer su prodrli duboko u strukturu kamena.

lav pre ciscenja grafita_resize

skulptura lava nakon uklanjanja farbe_resize

ciscenje grafita 2_resize

ciscenje grafita_resize

ciscenje skulpture lava_resizeciscenje skulpture_resize

Nakon sagledavanja svih okolnosti, pojave sve većeg vandalizma, odlučeno je da se celo stepenište i ograda zaštite antigrafitnim premazom kako bi u slučaju oštećenja nastalih grafitima ista mogla biti uklonjena bez trajnog oštećenja postojeće ograde i novougradjenih stepenika.

restauracija ograde_resize

ciscenje ograde vodenom parom_resize

postavljanje novih kamenih gazista_resize

Kao dekorativni detalj koji je postojao na prvobitnom stepeništu izradjene su prema arhivskim crtežima i fotografijama kamene žardinjere.

Rekonstrukcijom i restauracijom Velikog stepeništa vraćena je njegova potpuna funkcionalnost i povećana bezbednost posetilaca a ovom veoma značajnom delu parka Kalemegdan vraćen je nekadašnji izgled. Nakon rekonstrukcije i restauracije Malog stepeništa završene prošle godine nastavljeno je uredjenje Savskog šetališta, koje će se nastaviti rekonstrukcijom Vidikovca u produžetku Savskog šetališta za koje je Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda takodje izradio projekat.

F_1042 (40)_resize

F_1042 (68)_resize

detalj ograde nakon radova_resize

F_1042 (32)_resize

pre i posle 3_resize

pre i posle 2_resize

pre i posle 1_resize

stepeniste izgled posle radova_resize

Spomenik zahvalnosti Francuskoj

U petak 7. septembra 2018. godine, pred članovima francusko-srpske komisije, izvršena je primopredaja obnovljenog Spomenika zahvalnosti Francuskoj.

Narodni muzej

_DSC0003_resize _DSC0012_resize _DSC0020_resize _DSC0024_resize _DSC0026_resize _DSC0027_resize _DSC0035_resize _DSC0043_resize _DSC0045_resize F_0939 (027)_resize F_0939 (040)_resize F_0963 (21)_resize F_0963 (23)_resize F_0963 (27)_resize F_0963 (42)_resize F_0967 (26)_resize F_0967 (30)_resize