O: Ljubica Radovanovic

Zadružna kuća porodice Ranković nalazi se u selu Draževac, u beogradskoj opštini Obrenovac, pripada tipu moravske kuće i materijalni je pokazatelj socijalnih, ekonomskih i kulturnih prilika koje su karakteristične za Srbiju druge polovine XIX veka.

Tridesetog septembra 1923. godine u Beograd su iz srpskog vojničkog groblja na Zejtinliku kod Soluna, vozom stigli posmrtni ostaci vojvode Vuka.

Vojvoda Petar Bojović, načelnik Vrhovne komande srpske vojske, komandant Prve srpske armije i oslobodilac Beograda 1918. godine, je u zajednici sa ostalim članovima svoje uže porodice kuću sa dvorištem u Trnskoj ulici br. 25 kupio 1928. godine, uloživši svoju novčanu nagradu dobijenu za ratne zasluge.

Velika realka podignuta je 1879. godine, po planovima zagrebačkog arhitekte Nikole Kolara, na prostoru nekadašnjeg kontumaca, neposredno pošto je zemljište prešlo iz vojnog u magistratsko vlasništvo.

Stručna služba Zavoda za zaštitu spomenika kulture grada Beograda u okviru svojih redovnih aktivnosti i zadataka vrši sagledavanje i praćenje stanja kulturnih dobara, dobara pod prethodnom zaštitom kao i onih objekata i graditeljskih celina koji će takav status dobiti.

Narodni muzej utvrđen je za kulturno dobro 1964. godine, a za kulturno dobro od velikog značaja 1979. godine.

Kapetan Mišino zdanje utvrđeno je za kulturno dobro od izuzetnog značaja 1979. godine.

Područje prostorne kulturno-istorijske celine Topčider nalazi se nadomak beogradske varoši.

Iako posvećena Rođenju Presvete Bogorodice, od osvećenja 1867. godine, poznata je pod nazivom Ružica.

Crkva Svetog Duha u Obrenovcu utvrđena je za kulturno dobro 1975. godine.