Od prošle sedmice kulturno nasledje Beograda je bogatije za tri nova kulturna dobra. Na sednici Vlade Republike Srbije, održanoj 28. juna 2018. godine za spomenike kulture utvrdjeni su: Srpska škola u Batajnici, Zgrada sa slikarskim ateljeima i galerijom Salona Muzeja savremene umetnosti i Dom Saveza nabavljačkih zadruga državnih službenika.

Srpsku školu u Batajnici, Ulica pukovnika Milenka Pavlovića broj 5, podigao je knez Nikola Vulko u periodu od 1875–1880. godine, danas OŠ „Boško Palkovljević Pinki”. Svojom arhitekturom izdvaja se od ostalih stambenih seoskih kuća. U poredjenju sa stilskom arhitekturom toga perioda u razvijenijim gradovima, nema posebne osobenosti i predstavlja skromnije rešenje, ali se njegova vrednost sagledava u kontekstu prigradskog naselja i istorijskog položaja srpskog stanovništva u Austrijskoj, potom Austrougarskoj monarhiji. Kao retko sačuvana namenska tipska zgrada druge polovine 19. veka svedoči o kontinuitetu razvoja školstva i prosvetne delatnosti u oblasti jugoistočnog Srema i izdvaja se kao vredan primer tipske školske gradnje.

Zgrada sa slikarskim ateljeima i galerijom Salona Muzeja savremene umetnosti u Beogradu, Ulica pariska broj 14, podignuta je u periodu 1956–1960. godine, prema projektu Miroslava Jovanovića, jednog od vodećih srpskih arhitekata druge polovine prošlog veka. Arhitektonskim programom predvidjeno je da u objektu, pored stanova sa slikarskim ateljeima, bude projektovan i prostor namenjen izlaganju dela savremene umetnosti. Po izgradnji objekta u njega su se uselila četiri renomirana jugoslovenska umetnika: Stojan Aralica, Ivan Tabaković, Milenko Šerban i Pedja Milosavljević, a od 1961. godine u prizemlju objekta počela je sa radom Moderna galerija, danas Salon Muzeja savremene umetnosti, koji u ovom prostoru u kontinuitetu od preko pedeset godina, izlaže dela najznačajnijih jugoslovenskih i svetskih savremenih stvaralaca. Osim toda, danas je jedno od značajnih ostvarenja posleratne arhitekture Beograda.

Dom Saveza nabavljačkih zadruga državnih službenika u Beogradu, Ulica Makedonska broj 21, gradjen je od sredine 1928. do sredine 1929. godine prema drugonagradjenom konkursnom projektu arhitekte Dimitrija M. Leka, jednog od najznačajnijih i najdoslednijih predstavnika akademizma u srpskoj arhitekturi u periodu izmedju dva svetska rata i objekat na kojem su utemeljene i jasno definisane sve odlike njegovog osobenog stila, čime zauzima važno mesto u opusu autora. Složen karakter i namena, funkcionalna i skladna arhitektura oličena u pročišćenosti akademskog stila i monumentalnost svrstavaju ga medju značajna dostignuća novijeg srpskog graditeljstva. Posebno se ističe kao objekat podignut za potrebe esnafske organizacije, a potom kao mesto na kojem su nastala izuzetna ostvarenja nematerijalne baštine. Delatnost Studija 10 Radio Beograda, odakle su potekla najznačajnija dela u oblasti radio drame u periodu posle Drugog svetskog rata pa sve do marta 2014. godine, čime je stvaralaštvo zvukom i u zvuku postalo neraskidiv deo kulturnog nasledja srpskog naroda, potvrdjuje njegovu jedinstvenost, umetnički, kulturno-istorijski i društveni značaj.