Brestovik, mesto u opštini Grocka, većini ljudi je poznato po groždju i drugom voću kojima ovaj kraj obiluje. Tek poneki namernik čuo je za rimsku grobnicu koja predstavlja jedan od najdragocenijih spomenika iz antičkog perioda, ne samo na teritoriji Beograda nego i u Srbiji. Kasnorimska grobnica nalazi se neposredno pored seoskog groblja, na lokalitetu koji narod zove Vukašinova crkva. Otkrivena je slučajno 1895. godine, kada je tadašnji vlasnik imanja Vukašin Milosavljević iz Brestovika, dok je sadio šljive u svom šljiviku, naišao na svod i zidove grobnice.
Iste godine, tokom septembra, Mihajlo Valtrović, kustos Narodnog muzeja iz Beograda, izvršio je stručna arheološka iskopavanja i grobnicu u celini otkrio. Gradjevina je jednim delom ukopana u padinu brega. Sastoji se iz izduženog prilaza, trema, središnjeg prostora sa dve bočne konhe i prostorije za sahranjivanje u kojoj se nalaze tri zidana sarkofaga. Grobnica je zidana od pritesanog kamena, oblutaka i opeke koje vezuje krečni malter. Prostor za sahranjivanje je pravougaone osnove, zasveden poluobličastim svodom od opeka.
Cela unutrašnjost grobnice, odnosno prostorije za sahranjivanje i središnji deo, bila je prekrivena freskama. Danas se freske mogu videti samo u unutrašnjosti prostorije za sahranjivanje. Oslikane površine izvedene su u raznim geometrijskim motivima kombinovanim s predstavama biljaka i životinja u oker, cinober, plavoj, zelenoj, mrkoj i crvenoj boji.
Orijentacija grobnice bila je istok–zapad. U grobnicu se ulazilo sa istočne strane, dužim prilazom ozidanim prema kosini terena. Trem, odvojen sa četiri stuba od prilaza, bio je popločan šestostranim opekama i iz njega se, kroz vrata, stepenicama silazilo u središnji
prostor, takodje popločan šestostranim opekama. Ovaj prostor, pored fresaka na zidovima, ukrašavale su i statue od mermera i dve figure ležećih lavova. Ta prostorija služila je verovatno za prinošenje žrtvi pokojnicima. U poslednjoj prostoriji, odvojenoj od prethodne vratima i sa dva mala prozora, u sarkofazima su bili sahranjeni pokojnici. Grobnica je verovatno pripadala nekoj bogatoj porodici koja je imala imanje negde u blizini. Od izuzetnog je značaja činjenica da nisu svi delovi gradjevine podignuti istovremeno. Na pravougaoni prostor za sahranjivanje kasnije je dogradjen središnji deo sa konhama, trem i pristupni prostor. Do ovog zaključka se došlo posle revizionih arheoloških iskopavanja izvedenih 1955. godine. Nijedan od elemenata za koje je iskopavanjima iz 1895. godine i 1955. godine utvrdjeno da su deo njenog prvobitnog uredjenja ne unosi sumnju da je reč o hrišćanskoj sepulkralnoj gradjevini. Dispozicija plana gradjevine i delovi statua koje su bile pronadjene tokom prvih iskopavanja upućuju na vezu grobnice s paganskim heroonima i svetilištima carskog kulta. Po svojim sastavnim elementima i njihovom medjusobnom odnosu, grobnica u Brestoviku predstavlja kariku u lancu razvoja izmedju antičkih i ranohrišćanskih kultnih gradjevina. Nastala je najverovatnije u drugoj polovini 4. veka ili početkom 5. veka naše ere. Prva konzervacija i zaštita grobnice od propadanja izvedene su 1905. godine, a šezdeset godina kasnije, u stvari 1964. godine, dovedena je u stanje u kojem se nalazi i danas, te je dostupna i javnosti. Po svom opštem izgledu, grobnica u Brestoviku ima veoma bliske paralele s nekim spomenicima iz 5. i početka 6. veka naše ere, kako u Srbiji tako i na širem prostoru Balkana i Bliskog istoka i predstavlja tip iz kojeg će se kasnije razviti složene hrišćanske gradjevine vezane za nadgrobni kult.
Kasnorimska grobnica u Brestoviku, utvrdjena je kulturno dobro od velikog značaja 1979. godine