Danas vam predstavljamo biser narodne arhitekture Česni dom porodice Mihailović u Obrenovcu.
Obrenovac, nekadašnji Palež, naselje u današnjoj opštini Obrenovac, jednoj od sedamnaest beogradskih opština, prvi put se pominje u istorijskim izvorima 1718. godine, u austrijskom državnom popisu Valjevskog distrikta, kao naselje sa 11 domova. Arheološki nalazi pokazuju da je naselje mnogo starije i da vuče korene još iz perioda rimske vladavine. Prirodni uslovi, bogata okolina, povoljan položaj na raskršću puteva i prelaza preko reka uticali su na brzi razvoj naselja i njegove čaršije tokom XIX veka. Palež je postao značajan privredni i trgovačko-zanatski centar i važno izvozničko mesto preko kojeg se odvijala trgovina ovog dela Srbije sa Austrijom. Zbog svog privrednog, upravnog i prosvetno-kulturnog značaja, 1859. godine, u čast povratka Miloša Obrenovića u Srbiju, mesto je dobilo status varoši i novo ime Obrenovac. Kroz urbano-arhitektonsku strukturu obrenovačke čaršije moguće je pratiti ne samo ekonomski prosperitet već i socijalnu i kulturnu evoluciju srpskog društva, koje se u kratkom vremenskom periodu transformiše od patrijarhalno-ruralnog u gradjansko društvo.
Česni dom porodice Mihailović, najznačajnija i nesumnjivo najlepša varoška kuća u Obrenovcu, nastao je već početkom devetnaestog veka. Nemamo tačnih podataka o godini gradnje objekta, ali posrednim putem, na osnovu zapisa koje nam je ostavio srpski književnik Joakim Vujić, koji je na svom putovanju kroz Srbiju 1826. godine prošao kroz Obrenovac i zapisao sledeće: „Po prišetviju mojemu ovamo na prenoščije dodjem kod g. Dimitrija Mihailovića, kupca zdešnago, koji me učtivo i radosno primi u svoj česni dom, potom donese mi dobru večeru i kafu“, možemo zaključiti da je kuća te 1826. godine već bila izgradjena. Kuća je osnove izduženog pravougaonika sa dvoslivnim krovom. Sastoji se od prizemlja, sprata i podruma ispod dela zgrade. Zidana je drvenim bondrukom sa ispunom od opeke. Krov je dvoslivan, sa konstrukcijom od drvenih rogova i greda i pokrivačem od biber crepa.
Od centralnog kolskog prolaza u istočnom delu zgrade nalaze se tri medjusobno povezane prostorije u kojima su bile smeštene radnje. Zapadno od centralnog prolaza nalazi se jedna veća prostorija koja ima ulaz i sa ulice. Ova prostorija, povezana s manjom ostavom, bila je takodje namenjena trgovini. Sve prostorije u dvorišnom delu prizemlja bile su namenjene stanovanju.
Glavna ulična fasada je ravna, s pilastrima plitko izvedenim u malteru. Istočni deo imao je u prizemlju arhitravni trem, danas zatvoren. Na fasadi je karakterističan horizontalni venac sa plitko izvučenim profilima. Venac je omalterisan čitavom širinom. Dvorišna fasada je komponovana s nizom arkada u prizemlju i na spratu, čime je postignut izvanredan efekat razudjenosti. Glavni venac je, isto kao i na uličnoj fasadi, u plitkoj plastici. Prozori, tipa pendžera, postavljeni su u nizu. Vrata su sa filungama i prekrivajućim bravama. Izuzetak čine vrata na spratu radjena u filungama „inkrustirano“.
Česni dom porodice Mihailović, monumentalna kuća poslovno-stambene namene, potvrdjuje da je jaka trgovačka tradicija u ondašnjem Paležu uspela da očuva srpski trgovački sloj i u vreme privredne stagnacije Beogradskog pašaluka krajem XVIII i početkom XIX veka. Da se zaista radi o srpskoj kući, odnosno kući sagradjenoj za vlasnika Srbina, a ne kupljenoj ili nasledjenoj od Turaka, pored organizacije unutrašnjeg prostora govori i podatak u pominjanoj knjizi Joakima Vujića, da naselje Palež 1826. godine ima „60 samih srpskih kuća i nijednu tursku“.
Česni dom je proglašen za spomenik kulture 1970, a za kulturno dobro od velikog značaja utvrdjen je 1979. godine.
Nakon rekonstrukcije početkom sedamdesetih godina prošlog veka, u kuću je smeštena biblioteka koja se i danas tamo nalazi.