Povodom obeležavanja slave Arandjelovdana danas je u Zadužbini Ilije M. Kolarca Zavodu za zaštitu spomenika kulture grada Beograda dodeljena zahvalnica. U prisustvu NJegove svetosti patrijarha Porfirija, prijatelja kuće i brojnih zvanica, direktorka Olivera Vučković je primila u ime Zavoda zahvalnicu za nesebičnu pomoć i solidarnost u ostvarivanju ciljeva i misije Zadužbine. Zgrada Kolarčevog narodnog univerziteta utvrdjena je za kulturno dobro 1984. godine i Zavod za zaštitu spomenika kulture grada Beograda, u okviru svojih nadležnosti, kontinuirano saradjuje sa Zadužbinom na projektima obnove kako enterijera tako i eksterijera ovog izuzetno važnog spomenika kulture.
Zgrada Kolarčevog narodnog univerziteta počela je da se zida 1929. godine, i to kao objekat u dvorištu postojećeg jednospratnog objekta na placu zadužbine Ilije Milosavljevića Kolarca. U toku 1930. godine podignuta je velika sala sa slušaonicama. S obzirom da je sala već tada predstavljala jedno od najznačajnijih kulturnih središta Beograda, 1931. godine je odlučeno da se i prema ulici podigne novi objekat. Projektovanje je povereno arhitekti Petru Bajaloviću. Zgrada Kolarčevog narodnog univerziteta završena je 1932. godine. Mnogo više nego po svojoj standardnoj akademskoj arhitekturi tipičnoj za Beograd tridesetih godina, zgrada Kolarčeve zadužbine se vrednuje po svojoj nezamenljivoj kulturnoj ulozi. Treba pre svega istaći tradicionalni sistem javnih predavanja koja se odvijaju svakodnevno od osnivanja ustanove, postojanje koncertne sale sa izuzetnom akustičnošću, još uvek bez premca u Beogradu, kao i izložbene galerije. Kolarčev narodni univerzitet je značajan i kao reprezent ideje o zadužbinarstvu koja je ostala sačuvana do našeg vremena, a koja je Beograd obogatila nekim od najreprezentativnijih gradjevina.