Skip to Content

Yearly Archives: 2012

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice

Kajmakčalanska 55, Beograd

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice podignuta 1933. prema projektu arhitekte Momira Korunovića. Prostorno rešenje crkve karakteriše bazilikalna osnova sa horom i bočnim galerijama i prostranim trodelnim olatrskim prostorom na istoku.

U stilskim odlikama prisutna je primena vizantijskih modela sa elementima romanske arhitekture, koji su pre svega vidljivi u obradi četvorospratnog zvonika iznad priprate.

Specifičnost zidnog slikarstva crkve predstvaljaju stojeće figure srpskih svetitelja sa svojim zadužbinama, smeštena izmedju prozora tambura, koje sa povorkom arhijereja u oltarskoj apsidi čine svojevrsnu galeriju portreta srpskih svetitelja.

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice zauzima važno mesto u stvaralačkom opusu arhitekte Korunovića ali i u okvirima beogradske sakralne arhitekture izmedju dva rata.

Obrenovačka čaršija– prostorna kulturno istorijska celina

Obrenovac

 

Kao zametak današnje varoši, Obrenovačka čaršija formirala se tokom 19. veka na raskršću glavnog puta od Beograda ka Šapcu i Valjevu.

U sistemu gradnje Čaršije objedinjene su stambena i poslovna namena, na šta ukazuju brojne trgovačke i zanatske radnje, kafane i administrativno-poslovne zgrade.

Sadržinom, namenom i arhitektonskom obradom postojećih objekata Obrenovačka čaršija reprezentuje karakterističan ambijent srpske palanke 19. veka, dok je prisustvo antologijskih primera narodnog graditeljstva čini jedinstvenom na prostoru Srbije.

Zgrada Ministarstva pošta

Palmotićeva 2 i Majke Jevrosime 13, Beograd

 

Zgrada Ministarstva pošta podignuta je izmedju 1926. i 1929. godine prema projektu arhitekte Momira Korunovića. U vreme izgradnje bila je jedna od najmonumentalnijih gradjevina Beograda.

Koncipirana je kao četvorougaoni objekat sa unutrašnjim dvorištem i razudjenim, masivnim arhitektonskim volumenom.

U obradi eksterijera primetno je preuzimanje dekorativnih elemenata iz bogate riznice srpskog srednjovekovnog neimarstva, evropskog romantičarskog nasledja i secesije.

Upečatljiv detalj glavne fasade predstavljaju dve figure, izradjene po uzoru na ktitorske kompozicije srednjovekovnog živopisa sa svitkom i modelom gradjevine u rukama, čiji je autor vajar Stamenko Djurdjević.

Zgrada Ministarstva pošta predstavlja jedno od najuspešnijih dela arhitekte Korunovića kao i celokupne srpske arhitekture nacionalno-romantičarske orijentacije izmedju dva rata.

Crkva Sv. Arhandjela Mihaila

Beljina

 

Crkva Sv. Arhandjela Mihaila sagradjena je izmedju 1813. i 1819. na mestu ranijeg kultnog objekta, za koji se pretpostavlja da datira iz ranog srednjeg veka.

Crkva predstavlja jedan od najranijh primera crkvenog graditeljstva iz vremena prve vladavine kneza Miloša, čije će se arhitektonske odlike razvijati tokom čitavog 19. veka.

Koncipirana je kao jednobrodna gradjevina zasvedena poluobličastim svodom. Kamene površine fasada oživljene su plitkom reljefnom dekoracijom i fragmentima plastike i nadgrobnih spomenika, preuzetih sa starije gradjevine.

Klasicistički komponovan ikonostas predstavlja rad slikara Dimitrija Posnikovića iz 1849.

Manastir Grabovac sa crkvom Sv. Nikole

Obrenovac

 

Manastir Grabovac sa crkvom Sv. Nikole sagradjen je na mestu ranijeg manastira, za koji se veruje da ga je podigao kralj Milutin krajem 14. veka.

Nalazeći se na raskršću važnih puteva, manastir je u nekoliko navrata rušen i ponovo obnovljen 1859. za vreme vladavine kneza Miloša Obrenovića.

Sačuvani natpis ukazuje da je današnju crkvu Sv. Nikole sazidao 1894. „majstor iz Makedonije“ na temeljima prethodne gradjevine. Crkva je koncipirana kao gradjevina centralnog tipa sa osnovom u obliku slobodnog krsta.

Obrada fasada sprovedena je naizmeničnim polihromnim redjanjem malterisanih traka oker i crvene boje, po ugledu na primere srpske srednjovekovne arhitekture.

U crkvi se čuva mermerna ploča posvećena oslobodiocima Beograda 1806, u znak sećanja na njihovo okupljanje kod manastira Grabovca pred polazak na Beograd.

Manastir Grabovac predstavlja važno svedočanstvo o postojanju i kontinuitetu razvoja manastirskog života od kraja 14. veka u okolini Beograda.

Dom Sindikata

Beograd

 

Zgrada Doma sindikata sagradjena je u periodu 1947-1955, prema projektu arhitekte Branka Petričića.

Svojim položajem i volumenom objekat je odredio obrise jednog od najznačajnih beogradskih trgova dominirajući ovim prostorom svojom karakterističnom, lučno oblikovanom fasadom

Organizacija unutrašnjeg prostora odražava arhitektonske standarde 50ih godina, bliske zapadno-evropskoj arhitekturi. Ovaj multinamenski objekat zamišljen je kao prostor u kom se odvijaju razna kulturna i politička dešavanja, filmske projekcije i festivali.

Svojom prepoznatljivom arhitekturom Dom sindikata predstavlja simbol ranog perioda posleratne izgradnje u Beogradu i Jugoslaviji.

Crkva Svete Trojice

Baćevac

 

Crkva Svete Trojice u Baćevcu podignuta je 1882. u blizini ruševina starije crkve-brvnare iz prve polovine 19. veka, kao jednobrodna gradjevina sa osnovom u obliku slobodnog krsta i po jednim kubetom nad pripratom, centralnim travejem naosa i oltarskim prostorom.

Osim što kube nad pripratom ima funkciju zvonare, neuobičajeno prisustvo tri kubeta na crkvi trebalo je da na simboličan način istakne posvetu crkve Sv. Trojici.

Pretpostavlja se da je crkva izgradjena prema projektu arhitekte Dušana Živanovića, jednog od prvih učenika Hanzenove škole i zagovornika obnove „vizantijskog stila“.

Po svojim konstruktivnim i oblikovnim rešenjima crkva u Baćevcu predstavlja preteču novih arhitektonskih oblika crkava gradjenih u srpsko-vizantijskom stilu

Palata Penzionog fonda

Trg Nikole Pašića 3 i Terazije 29, Beograd

 

Palata nekadašnjeg Penzionog fonda Narodne banke Kraljevine Jugoslavije, poznata i kao palata „Beograd“, podignuta je 1940. prema projektu ruskog arhitekte Grigorija Samojlova.

Predstavlja izuzetan primer beogradske arhitekture javnih gradjevina izmedju dva svetska rata.

Monumentalni objekat dvojne namene, sa pozorištem i bioskopom u prizemlju i stanovima na spratovima, oblikovan je u kombinaciji akademske trodelne podele fasada i modernističke primene novih materijala – stakla i metala.

Reprezentativnosti objekta doprinose bogato obradjeni ulazi i enterijer prostranih holova sa reljefnom dekoracijom, koju je izradio vajar Risto Stijović prema nacrtima arhitekte Samojlova.

Palata Penzionog fonda predstavlja najznačajnije ostvarenje ovog arhitekte i jedno od obeležja Terazija.

Sokolski dom „Matica“

Deligradska 27, Beograd

 

Zgrada sokolskog društva „Matica“ podignuta je u periodu 1929-1935, prema projektu arhitekte Momira Korunovića kao javni objekat namenjen omladini.

I pored prisutnog romantičarskog duha u izgledu gradjevine, Korunović se ovim projektom približio modernim shvatanjima arhitekture.

Umesto prvobitno planirane bogate skulptoralne dekoracije zgradom dominiraju bezornamentalne površine fasade, dajući joj utisak masivnosti i monumentalnosti.

Glavni portal Sokolskog doma izradjen je prema nacrtu arhitekte Nikole Krasnova, dok je u Velikoj dvorani Živorad Nastasijević naslikao u fresko tehnici kompoziciju koja prikazuje prelaz srpske vojske preko Albanije.

Uz sam objekat podignut je kompleks sportskih terena.

Smiljanićeva ulica – prostorna kulturno istorijska celina

Beograd

 

Prostor Smiljanićeve ulice, formiran krajem 19. i početkom 20. veka, pripadao je od 1896. posedu bogate austrijske porodice, poznatom kao Grantovac.

Kontinuirana gradnja na ovom prostoru počinje posle 1905, kada su istrasirane ulice i isparcelisani blokovi.

Najstarije kuće u Smiljanićevoj ulici zidane su kao skromne stambene prizmenice sa akademski oblikovanim fasadama uz primenu secesijskog plastičnog dekora.

I pored svojih skromnih arhitektonskih vrednosti ove kuće stvaraju jedinstven prostorni ambijent, oslikavajući u potpunosti duh prestonice početkom 20. veka.