Arhive po godinama: 2012

Kajmakčalanska 55, Beograd

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice podignuta 1933. prema projektu arhitekte Momira Korunovića. Prostorno rešenje crkve karakteriše bazilikalna osnova sa horom i bočnim galerijama i prostranim trodelnim olatrskim prostorom na istoku.

U stilskim odlikama prisutna je primena vizantijskih modela sa elementima romanske arhitekture, koji su pre svega vidljivi u obradi četvorospratnog zvonika iznad priprate.

Specifičnost zidnog slikarstva crkve predstvaljaju stojeće figure srpskih svetitelja sa svojim zadužbinama, smeštena između prozora tambura, koje sa povorkom arhijereja u oltarskoj apsidi čine svojevrsnu galeriju portreta srpskih svetitelja.

Crkva Pokrova Presvete Bogorodice zauzima važno mesto u stvaralačkom opusu arhitekte Korunovića ali i u okvirima beogradske sakralne arhitekture između dva rata.

Obrenovac

Kao zametak današnje varoši, Obrenovačka čaršija formirala se tokom 19. veka na raskršću glavnog puta od Beograda ka Šapcu i Valjevu.

U sistemu gradnje Čaršije objedinjene su stambena i poslovna namena, na šta ukazuju brojne trgovačke i zanatske radnje, kafane i administrativno-poslovne zgrade.

Sadržinom, namenom i arhitektonskom obradom postojećih objekata Obrenovačka čaršija reprezentuje karakterističan ambijent srpske palanke 19. veka, dok je prisustvo antologijskih primera narodnog graditeljstva čini jedinstvenom na prostoru Srbije.

Palmotićeva 2 i Majke Jevrosime 13, Beograd

Zgrada Ministarstva pošta podignuta je između 1926. i 1929. godine prema projektu arhitekte Momira Korunovića. U vreme izgradnje bila je jedna od najmonumentalnijih građevina Beograda.

Koncipirana je kao četvorougaoni objekat sa unutrašnjim dvorištem i razuđenim, masivnim arhitektonskim volumenom.

U obradi eksterijera primetno je preuzimanje dekorativnih elemenata iz bogate riznice srpskog srednjovekovnog neimarstva, evropskog romantičarskog nasleđa i secesije.

Upečatljiv detalj glavne fasade predstavljaju dve figure, izrađene po uzoru na ktitorske kompozicije srednjovekovnog živopisa sa svitkom i modelom građevine u rukama, čiji je autor vajar Stamenko Đurđević.

Zgrada Ministarstva pošta predstavlja jedno od najuspešnijih dela arhitekte Korunovića kao i celokupne srpske arhitekture nacionalno-romantičarske orijentacije između dva rata.

Beljina

Crkva Sv. Arhanđela Mihaila sagrađena je između 1813. i 1819. na mestu ranijeg kultnog objekta, za koji se pretpostavlja da datira iz ranog srednjeg veka.

Crkva predstavlja jedan od najranijh primera crkvenog graditeljstva iz vremena prve vladavine kneza Miloša, čije će se arhitektonske odlike razvijati tokom čitavog 19. veka.

Koncipirana je kao jednobrodna građevina zasvedena poluobličastim svodom. Kamene površine fasada oživljene su plitkom reljefnom dekoracijom i fragmentima plastike i nadgrobnih spomenika, preuzetih sa starije građevine.

Klasicistički komponovan ikonostas predstavlja rad slikara Dimitrija Posnikovića iz 1849.

Obrenovac

Manastir Grabovac sa crkvom Sv. Nikole sagrađen je na mestu ranijeg manastira, za koji se veruje da ga je podigao kralj Milutin krajem 14. veka.

Nalazeći se na raskršću važnih puteva, manastir je u nekoliko navrata rušen i ponovo obnovljen 1859. za vreme vladavine kneza Miloša Obrenovića.

Sačuvani natpis ukazuje da je današnju crkvu Sv. Nikole sazidao 1894. „majstor iz Makedonije“ na temeljima prethodne građevine. Crkva je koncipirana kao građevina centralnog tipa sa osnovom u obliku slobodnog krsta.

Obrada fasada sprovedena je naizmeničnim polihromnim ređanjem malterisanih traka oker i crvene boje, po ugledu na primere srpske srednjovekovne arhitekture.

U crkvi se čuva mermerna ploča posvećena oslobodiocima Beograda 1806, u znak sećanja na njihovo okupljanje kod manastira Grabovca pred polazak na Beograd.

Manastir Grabovac predstavlja važno svedočanstvo o postojanju i kontinuitetu razvoja manastirskog života od kraja 14. veka u okolini Beograda.

Beograd

Zgrada Doma sindikata sagrađena je u periodu 1947-1955, prema projektu arhitekte Branka Petričića.

Svojim položajem i volumenom objekat je odredio obrise jednog od najznačajnih beogradskih trgova dominirajući ovim prostorom svojom karakterističnom, lučno oblikovanom fasadom

Organizacija unutrašnjeg prostora odražava arhitektonske standarde 50ih godina, bliske zapadno-evropskoj arhitekturi. Ovaj multinamenski objekat zamišljen je kao prostor u kom se odvijaju razna kulturna i politička dešavanja, filmske projekcije i festivali.

Svojom prepoznatljivom arhitekturom Dom sindikata predstavlja simbol ranog perioda posleratne izgradnje u Beogradu i Jugoslaviji.

Baćevac

Crkva Svete Trojice u Baćevcu podignuta je 1882. u blizini ruševina starije crkve-brvnare iz prve polovine 19. veka, kao jednobrodna građevina sa osnovom u obliku slobodnog krsta i po jednim kubetom nad pripratom, centralnim travejem naosa i oltarskim prostorom.

Osim što kube nad pripratom ima funkciju zvonare, neuobičajeno prisustvo tri kubeta na crkvi trebalo je da na simboličan način istakne posvetu crkve Sv. Trojici.

Pretpostavlja se da je crkva izgrađena prema projektu arhitekte Dušana Živanovića, jednog od prvih učenika Hanzenove škole i zagovornika obnove „vizantijskog stila“.

Po svojim konstruktivnim i oblikovnim rešenjima crkva u Baćevcu predstavlja preteču novih arhitektonskih oblika crkava građenih u srpsko-vizantijskom stilu

Trg Nikole Pašića 3 i Terazije 29, Beograd

Palata nekadašnjeg Penzionog fonda Narodne banke Kraljevine Jugoslavije, poznata i kao palata „Beograd“, podignuta je 1940. prema projektu ruskog arhitekte Grigorija Samojlova.

Predstavlja izuzetan primer beogradske arhitekture javnih građevina između dva svetska rata.

Monumentalni objekat dvojne namene, sa pozorištem i bioskopom u prizemlju i stanovima na spratovima, oblikovan je u kombinaciji akademske trodelne podele fasada i modernističke primene novih materijala – stakla i metala.

Reprezentativnosti objekta doprinose bogato obrađeni ulazi i enterijer prostranih holova sa reljefnom dekoracijom, koju je izradio vajar Risto Stijović prema nacrtima arhitekte Samojlova.

Palata Penzionog fonda predstavlja najznačajnije ostvarenje ovog arhitekte i jedno od obeležja Terazija.

Deligradska 27, Beograd

Zgrada sokolskog društva „Matica“ podignuta je u periodu 1929-1935, prema projektu arhitekte Momira Korunovića kao javni objekat namenjen omladini.

I pored prisutnog romantičarskog duha u izgledu građevine, Korunović se ovim projektom približio modernim shvatanjima arhitekture.

Umesto prvobitno planirane bogate skulptoralne dekoracije zgradom dominiraju bezornamentalne površine fasade, dajući joj utisak masivnosti i monumentalnosti.

Glavni portal Sokolskog doma izrađen je prema nacrtu arhitekte Nikole Krasnova, dok je u Velikoj dvorani Živorad Nastasijević naslikao u fresko tehnici kompoziciju koja prikazuje prelaz srpske vojske preko Albanije.

Uz sam objekat podignut je kompleks sportskih terena.

Beograd

Prostor Smiljanićeve ulice, formiran krajem 19. i početkom 20. veka, pripadao je od 1896. posedu bogate austrijske porodice, poznatom kao Grantovac.

Kontinuirana gradnja na ovom prostoru počinje posle 1905, kada su istrasirane ulice i isparcelisani blokovi.

Najstarije kuće u Smiljanićevoj ulici zidane su kao skromne stambene prizmenice sa akademski oblikovanim fasadama uz primenu secesijskog plastičnog dekora.

I pored svojih skromnih arhitektonskih vrednosti ove kuće stvaraju jedinstven prostorni ambijent, oslikavajući u potpunosti duh prestonice početkom 20. veka.